!?Did you really kissed that Snickers

میتوان با جمیع واژه ها جماع کرد و جوری در یک جمله جمعشان کرد که توجه به واج آرایی اجتناب ناپذیر باشد.این ادبیات یک خان است. برای خلقش نیاز به هیچ روان گردانی نیست که این روانی روانش مدت هاست به دور تو میگردد. نیاز به سوزاندن ثانیه ها نیز هم. که این ناصرالدین خان دست به کمر که می ایستد نماز جمعه ای !?Did you really kissed that Snickers...

به جرم نان به جرم گیر و دار چرخ این دوران تو محکومی به آن زندان و من بیرون و زندانی تو مجبوری به جنگیدن و من محبوس در میدان تو را چون تو نمی خواهند، مرا چون من تو را خاموش می خواهند تو را خالی ز عقل و هوش می خواهند تو را چون موش می خواهند تو را مدهوش موهومات رب النوع خون و خشم، تو را مجنون باور های !?Did you really kissed that Snickers...

روز های آخر خدا زدگانی به برزخ نشسته ایم.  روز هایی که گاهی آنقدر کش می آیند که گویی قرار نیست تمام شوند. هربار کسی خبر از بهشت می آورد و دیگری از جهنم، به هیچکدام نمی شود اعتنا کرد. خدا اما برنامه ی دیگری دارد، می خواهد تا ابد مارا اسیر نگه دارد. باید زنده بمانیم، باید در شادی های کوچک و لحظه ای ه !?Did you really kissed that Snickers...